TEUNTJE

(tegen publiek) Dus daar zaten we.

KATELIJN
(tegen publiek) Drie vrouwen op een vangrail in de overgang.

ODILIA
Zo wil ik liever niet omschreven worden, Katelijn.

KATELIJN
Nou, je bent ’t toch echt. In de overgang.

ODILIA
Daar merk ik anders weinig van.

KATELIJN
Dat begrijp ik als je altijd maar dat spiegeltje in de lucht houdt.

ODILIA
Hoe bedoel je?

KATELIJN
Hou ‘m nou eens zo.

Ze duwt geïrriteerd de arm van Odilia naar beneden.

ODILIA
Wat maakt dat nou voor verschil?

Ze kijkt van bovenaf in het spiegeltje.

MIJN GOD! WAT IS DIT?!!!

TEUNTJE
Dat ben jij onder invloed van de zwaartekracht.

ODILIA
Ziet Jur dat ook?!

KATELIJN
Als je bovenop ‘m ligt wel, ja.

ODILIA
O mijn god!

TEUNTJE
Dat je dat niet weet, Odilia. Ik lig altijd onderop. Dan lijkt het nog wat.

KATELIJN
Nou Teuntje! Dat vind ik nou helemaal niets voor jou, zo’n opmerking.

TEUNTJE
O nee?

KATELIJN
Nee. Ik dacht dat jij en Olivier… Dat dat… Nou ja, een afgesloten hoofdstuk was. Op dat niveau.

TEUNTJE
Nee hoor.

KATELIJN
O.

TEUNTJE
Jij en Koen wel dan?

KATELIJN
Wat?

TEUNTJE
Afgesloten.

KATELIJN
Wij zijn wel redelijk afgesloten, ja. Op dat niveau.

Stilte.

TEUNTJE
Gaat ’t, Odilia?

ODILIA
Waarom heeft ie niets gezegd?

TEUNTJE
Hij wilde je misschien niet kwetsen.

ODILIA
Maar hij zou ’t zeggen als ik in elkaar stortte.

KATELIJN
Je stort toch niet in elkaar?

ODILIA
Jawel! Mijn gezicht stort in elkaar, dat zie je toch!

Ze begint te huilen.

TEUNTJE
Welnee. Het zoekt gewoon een uitweg.

ODILIA
Een uitweg?!

TEUNTJE
Ja, nou ja. Het wil ergens heen, hè? Als het zo hangt.

ODILIA
Precies! Het hangt! Vind je het gek dat we gedumpt zijn? Het is toch geen vertoning?

TEUNTJE
Nou moet je niet chargeren.

ODILIA
Ik ben altijd Jur’s prinsesje geweest met het perzikhuidje en de gladde voetjes.

TEUNTJE
Ja, dat snap ik als iemand dat jaren tegen je zegt. Dan ga je dat geloven.

ODILIA
Maar ik heb geen perzikhuidje meer.

TEUNTJE
Nee, Odilia. En waarschijnlijk heb je ook geen gladde voetjes. Tenminste niet helemaal. Maar dat is niet erg.

ODILIA
Dat is wel erg!