GERDA
Sta jij nog steeds onder controle?
 
HARRIËT
Ik hoef voorlopig niet meer terug te komen.
 
GERDA
Dat begrijp ik dus niet.
 
HARRIËT
En waarom dan niet?
 
GERDA
Waarom dan niet? Omdat je doodging! Dat ging je toch?
 
HARRIËT
Ja. Dat ging ik.
 
GERDA
Alles was verdomme al geregeld. Namen stonden op papier. Wie er wel en wie er niet mocht komen. De volgorde van de muziek. Vooral geen cake.
 
HARRIËT
Hè bah, nee. Cake.
 
GERDA
En geen toespraken. Ook zo lekker kaal. Zit je de hele tijd naar die kist te kijken zonder dat er wat gebeurt.
 
HARRIËT
Nou, doe je ogen dan dicht. Luister naar de muziek.
 
GERDA
Van die treurige muziek. Dat we maar vooral gaan huilen.
 
HARRIËT
Jij zal geen traan om me laten. Jij vindt ‘t jammer dat ik nog leef.
 
GERDA
Ik geloof je gewoon niet!
 
HARRIËT
Ik moest er ook aan wennen, ja?! Ik was er klaar voor! Ik dacht; hier stopt ‘t! En toen sloeg die kuur aan. Opeens.
 
GERDA
Opeens.
 
HARRIËT
Jij volgde het op afstand. Als je nou ‘ns de moeite had genomen…
 
GERDA
Ja, jij hield me toch op afstand? Ik mocht gewoon niet komen meer op laatst. Nee, dat wilde je niet.
 
HARRIËT
Ja, nee. Dat weet ik wel. Maar ik had gewoon behoefte aan wat rust op dat moment en jij bent dan zo… zorgzaam. Begrijp je? En dat werkt dan even niet.