Interview met Peter Aten in het Noord-Hollands Dagblad van 3 december 2015 door Vanda de Haan

Peter Aten: “Ik heb er geen opleiding voor gehad, maar je leert schrijven door het te doen.” foto: Wim Egas
Het was een noodgreep, geeft Peter Aten (48) uit Wormer toe. Er waren vier mannelijke acteurs van de Wormerveerse toneelvereniging klaar om samen te spelen, maar er was geen goed toneelstuk voorhanden.
Daarom schreef Aten in een week het splinternieuwe stuk Sintrale. Dat wordt volgende week door WTG opgevoerd in Grand Café De Kroon in Wormerveer. “Ik werk het beste met een deadline.”Aten is geen vreemde voor WTG. Als verlegen 17-jarige jongen sloot hij zich aan bij de toneelclub. “Dat kwam door mijn familie. Mijn moeder speelde ook bij WTG. Ik stond in het begin heel veel op het podium. De start van het repetitieproces vond ik nooit de leukste tijd. Anderen juist wel. Zij vonden het prachtig om hun karakter uit te diepen. Het was voor mij juist een beetje gênant. Als je toneelspeelt, moet je op het podium soms rare dingen doen. Maar je hebt dan geen kostuum aan, je staat er meer als jezelf.” Dat beschamende gevoel verdween tijdens een opvoering, vertelt Aten. “Dan wist ik precies wat ik moest zeggen. Het publiek accepteert je ook en denkt: hij speelt gewoon een rol.” Hij verruilde een aantal jaren geleden het podium voor de schrijftafel. “Ik kon het toneelspelen de laatste jaren niet meer combineren met mijn werk als grafisch vormgever voor het journaal en het jeugdjournaal. ‘s Avonds ben ik vaak aan de slag en dan vinden ook de repetities plaats.”
Aten zit daar niet echt mee. Hij houdt namelijk meer tijd over voor een van zijn andere hobby’s: het schrijven van toneelstukken. “Ik was zeventien, achttien toen ik mijn eerste stuk schreef. Het hing aan elkaar van dingen die ik had gezien. Het was echt een heel slecht stuk. Er zat geen samenhang in en was zo plat als een dubbeltje”, oordeelt Aten. “Maar zo gaat dat met schrijven. Je moet vallen en opstaan. Ik heb er geen opleiding voor gehad, maar je leert schrijven door het te doen.”
Hij bleef schrijven. Zijn stuk ‘Uit de kille grond van mijn hart’ werd door WTG opgevoerd tijdens het Zaanse Eenakterfestival. “Dat was rond 1995. Het motiveert als je eigen club je stukken speelt. Het smaakte naar meer.”
Inmiddels heeft Aten zo’n twintig toneelstukken op zijn naam staan. Zijn nieuwe stuk, Sintrale, wordt volgende week opgevoerd door WTG. Het gaat over Olaf en Jacob, twee mannen die op pakjesavond aan de slag gaan in een sinterklaascentrale. Ze waren ooit boezemvrienden, totdat Jacob ging samenwonen met de ex-vrouw van Olaf.
“Ik liep al een tijd met dit idee rond”, bekent Aten. “In drie dagen had ik de eerste opzet af, binnen een week was het stuk klaar. Ik werk het beste met deadlines. Als iets af moet, dan doe ik dat ook. Zonder deadline schuif ik het werk voor mij uit.” Hij is nu bezig met een avondvullend toneelstuk. Het gaat over een bruiloft. Het einde weet ik al. Dat is wel zo handig, anders ontspoort de boel”, zegt Aten glimlachend.